Een dipje, een sombere dag of druilerige week; blue monday…daar komen we echt wel weer overheen.

Hoe saai en kleurloos zou het leven zijn als je je altijd hetzelfde voelde?Emoties hebben we niet voor niets; ze maken je duidelijk wat belangrijk is. Emoties spelen een cruciale rol bij signaleren van gevaar, het nemen van belangrijke beslissingen (zo rationeel zijn we echt niet) en ergens warm voor lopen.

Maar emoties hebben ook een keerzijde, ze brengen je uit je evenwicht. En daar is de een gevoeliger voor dan de ander. Emoties, daar hebben we het niet zo vaak over.

Het goed kunnen hanteren van emoties helpt wel om goed in je vel te zitten.

Om emotioneel stabiel te blijven kennen we verschillende manieren. Vooral negatieve emoties maken we graag hanteerbaar door ze weg te duwen. We zetten de rem erop door ons te ‘ vermannen’, de lippen stijf op elkaar en je gezicht in de plooi te houden. Zo laten we vooral niet merken wat raakt. Inwendig bries of bibber je, je hart gaat tekeer. De stresshormonen zoals cortisol zijn volop aan het werk.

We denken zo grip op ons gevoel te krijgen; dat lukt niet echt. Emoties verdwijnen niet maar gaat zich nestelen als een pijnlijk knopje. Wanneer dat aangeraakt wordt komt de frustratie en pijn weer boven.

Een andere strategie is herinterpreteren, oftewel er een positieve draai aan geven. Dat kan met een portie inlevingsvermogen, begrip voor de ander. Je gaat bijvoorbeeld onaardig gedrag van de ander vergoelijken of er je eigen voordeel in zien. Als degene met wie je een afspraak hebt gemaakt niet op komt dagen begrijp je maar al te goed dat iedereen wel eens wat vergeet en bovendien heb jij nu mooi een uurtje voor jezelf. Op korte termijn levert dit minder stress op en blijf je emotioneel beter in balans. Door anders tegen situaties aan te kijken neemt de hersenactiviteit die stress aanjaagt af. Je hebt je emoties onder controle.

Emoties, je kunt er ook bijblijven en toelaten wat zich aandient.

Accepteren: dit is wat het is. Voelen wat er geraakt wordt en daar volledig verantwoording voor te nemen.

Zie je zelf eens als een herberg. Een herberg waarin al jouw emoties als gasten welkom zijn. Zet je voordeur open voor iedere gast die op jouw deur klopt. Klopt de emotie van vreugde op je deur, dan doe je deur open. Klopt de emotie van verdriet op je deur, dan doe je de deur ook open. Je vecht er niet mee, je identificeert je er niet mee. Jij bent de herberg waarin ze even op bezoek komen, gezien worden en ook weer gaan. Alles wat je tegen probeert te houden en waar je mee vecht levert onvrijheid op. Wij leven in de wereld van dualiteit, alles wisselt zich continue af. Dus hou niets vast en hou niets tegen. Wees de herberg waarin alle gasten welkom zijn.

Zien wat er is schept bewustzijn en alles wat je bewust bent daarmee kun je werken aan verandering. Dan ontstaat echte vrijheid en emotionele stabiliteit.